Ga op deze pagina naar: Ancona, Macerata, Treia, Poggio Montali, Anna Ghione
Ga naar ______________ Reisverslagen Italië _____________ __________ Reisverslagen Frankrijk __________
Vorige pagina
Home
Wijnen
Wijncursussen
Piemonte (algemeen)
2001 (Toscane)
2002 (Veneto en Piemonte)
2003 (Veneto / Venetië)
2004 (Toscane en Piemonte)
2005 (Friuli en Piemonte)
2007 (Marche en Piemonte)
2008 (Piemonte)
2009 (Umbria, Piemonte)
2010 (Liguria, Piemonte, Emília Romagna)
2012 (Provence, Liguria, Piemonte)
2013 (Dresden, Praha, Budapest, Ljubljana)
Côtes du Rhône (algemeen)
2001 (Rhône)
2003 (Bordeaux)
2005 (Rhône)
2006 (Loire en Rhône)
2006 (Collioure en Banyuls)
2010 (Provence en Bandol)

Kustlijn van de Marche van Monte Conero Waar ligt de Marche
De provincie de Marche ligt aan de Adriatisch kust op de hoogte van Toscane. Via de Autostrada van Milaan naar Bologna dwars door de Po vlakte bereik je de Marche. Je reist dan door de provincies Lombardia en Emilia Romagna naar de Marche. Ten zuiden van de Marche ligt de Abruzzo met zijn hoge gebergte van de Appenijnen. In het westen vormen de Appenijnen in de Provincie Umbria het grensgebied met Toscane. Marche heeft in het noorden en oosten meer heuvels met veel landbouw. In het westen en zuiden zie je meer bergen en bossen.

Storica della Marche (geschiedenis van Marche)
In de provincie Marche leefden ongeveer 1300 voor Christus al mensen. In vele nog bestaande stadjes zijn oude resten gevonden uit stenen, bronzen en ijzeren tijdperk. Vroeger heette de streek Picenum. De taal die gesproken werd was Piceno. De Picenen leefde aan de kust en langs de rivieren die vanuit de Appenijnen naar de zee stroomden. In die tijd leefden de Etrusken in het gebied rond Rome en de Grieken hadden zich langs de kust gevestigd tussen Napels en het Zuiden. De Picenen zijn door de Romeinen verjaagd.

Toerisme Zonsopgang in de Marche
In het Oosten ligt de Adriatische Zee waar de Italianen in het weekend en de vakanties massaal naar toe trekken. Toerisme is uitsluitend in het kustgebied en je treft voornamelijk Italianen. De stranden aan zee hebben veel afgesleten kiezels in allerlei kleuren en in de zee is het heerlijk om te zwemmen of te varen. Vanuit de oude dorpen en steden, die op de heuvels liggen, heb je prachtige vergezichten. Wanneer je richting de kust kijkt zie je de Monte Conero dominant liggen. Deze uitzichten zijn magnifiek, maar ook de stadjes zelf zijn zeer bijzonder. Je vind er oude kastelen en kerken in authentieke staat. Het verbaast me dat de toeristen dit gebied nog niet ontdekt hebben.

Inge samen met Carla van Poggio Montali Waarom naar de Marche?
Vorig jaar hadden we uit Marche een aantal proefflessen van Az. Agr. Poggio Montali laten meekomen. De Verdicchio Classico Superiore, Rosso Piceno en Rosso Conero (Riserva) vielen bij onze proefgroep bijzonder in smaak. Op de proeverijen waren onze klanten ook erg enthousiast over de wijnen. We hebben deze wijnen dus voor de vakantie geïmporteerd. Ondertussen hadden we ook zeer positieve verhalen gehoord van vrienden en klanten, die dit gebied bezocht hadden. Dit gaf aanleiding voor ons om de Marche als reisdoel te kiezen en tegelijkertijd het wijnbedrijf te bezoeken. Bij het uitzoeken van reisboeken ontdekten we al dat er weinig te vinden was over de Marche. Gelukkig was er wel een klein boekje over de Adriatische zee.
Op weg naar de Marche
Na op zaterdag 23 juni in Nijmegen bij de Essence training te assisteren en in Groesbeek overnacht te hebben reizen we de volgende dag naar Italië. Bij Como-sud gingen we de Autostrada af om in een klein dorp in een hotel te overnachten. Hier aten we een heerlijke risotto tussen de Italianen in een ristorante. Vanaf Milaan is Marche snel te bereiken via de autostrada. De enige hindernis is toch altijd Bologna, waar vaak lange files staan. Aan onze kant viel het gelukkig mee. We kwamen op tijd in Sirolo aan. Je hebt een prachtig uitzicht op de zee en recht naar beneden kijk je op camping Internazionale half verscholen onder de bomen. De berg Monte Conero loopt de zee in en is vanuit de wijde omtrek zeer goed te zien. We wisten tegelijk dat we de goede bestemming gekozen hadden.

Het verblijf in Marche.
We hebben vaak na het eten de klim gemaakt naar Sirolo. Hier genoten we van een heerlijke cafè of een echt Italiaans ijsje. In ristorante La Rose hebben we heerlijk gegeten. Telkens genoten we van de gezellige straatjes, met winkeltjes die tot 21.30 uur open waren. Op een avond zong een koor prachtige gospelmuziek op straat. Elke keer genoten we van het prachtige uitzicht. Vanaf de camping Internazionale hadden we zicht op zee en was het strand eenvoudig te bereiken. Dagelijks namen we een duik in zee, die overigens schoon is. Met de auto hebben we enkele prachtige tochten gemaakt door het heuvellandschap naar o.a. Macerata en Jesi. De heuvels zijn zeer geschikt voor de landbouw.

naar boven

Ancona
Deze plaats lag ongeveer 20 km vanaf onze camping. We reden de toeristische weg ernaar toe. Deze weg ging over de top van de Monte Conero, waardoor je vele mooie vergezichten had. anuit de top van de berg kon je bijna 100 km verder kijken en zag de toppen van de bergen in Abruzzo, Umbria en Toscane. Maar al dichterbij heb je prachtige heuvels. In het oosten zag je de zee liggen. Wil je dit zien dan moet je wel een drankje nemen in de bar die daar gelegen is. Dit uitzichtpunt ligt tussen Sirolo en Ancona.

Ancona heeft een haven. Van hieruit vertrekken ferries naar de andere kant van de Adriatische Zee, waaronder Griekenland en Kroatië. In de eerste instantie zagen we op de markt geen etenswaar, maar merendeels kleding. Totdat we een grote hal zagen waar het lekker fris was. Hier waren veel kraampjes met allerlei lekkers. Natuurlijk naast de groente was er veel vis en allerlei lekkere ingrediënten voor de heerlijkste antipasti. Het was hier ook erg levendig.
Op de bergrug in het oude deel van de stad waren mooie oude gebouwen. Je moet hiervoor wel wat klimmen. Gelukkig hebben ze in de oudheid trappen gemaakt. We waren nog net op tijd om de Dom in te gaan. Want tussen 12.00 uur en 16.00 zijn deze gebouwen gesloten. Altijd de moeite waard om deze oude gebouwen te bekijken. De uitzicht op de zee was geweldig. Zeker omdat op de zee het erg levendig is, vooral met de ferries. Al terug lopend kom je langs veel oude gebouwen. In één van die oude gebouwen lag het historisch/Archeologisch museum, die gelukkig wel tijdens lunch tijd open was. Ook hier zag je dat er niet rekening gehouden werd met toeristen. Alles was beschreven in het Italiaans. Toch hebben we met ons beperkte Italiaans en de oude kaartjes wat kunnen vertalen.

Vorige eeuw hebben een aantal aardbevingen aardig huisgehouden. De laatste was in 1992. Toen viel een stukje Monte Conero berg in zee. Spijtig genoeg lag dat deel juist in Ancona. Waardoor mensen omkwamen en dakloos werden.


naar boven
Macerata, Treia
40 km ten zuidwesten van Sirolo ligt Macerata. De route hiernaartoe leidt door heuvelachtig land met veel akkerbouw. Ook van deze stad ligt de oude kern op de top van de heuvel. Deze is omgeven is omgeven door stadswallen. Een sfeervol stadje met een aantal paleizen en kerken uit de baroktijd. Sinds 1290 kon men hier "kennis der wet" studeren. Hierdoor zijn sommige delen van de universiteit al meer dan 700 jaar oud. We parkeerde onze auto aan de rand van de stad, bij een speeltuintje.

We liepen richting binnenstad door een ingang bij de stadsmuren. De oude binnenstad met oude universiteit was zeer uitgebreid. We kwamen langs vele oude gebouwen en voordat we het wisten waren we de weg kwijt. We kwamen de stadsmuren op een andere plek uit. Ook hier was een park. Ik vroeg me af, of er 2 parken buiten het centrum waren. Rob keek op een kaart en kwam er nog niet uit. Dan moeten we maar om de stad heen lopen. De stad was behoorlijk groot, maar gelukkig was de auto aan de andere kant van het park en vonden we het toch snel weer terug.

Iets verder op ligt Treia. Dit behoort tot de mooiste kleine oude plaatsjes van Italië. Bij aankomst van het plaatsje, werd er tegelijk verwezen naar een Pizzeria. Wij begonnen toch al behoorlijke trek te krijgen, daarom besloten we om maar tegelijk te gaan lunchen. Bij pizzeria's in Italië kan je ook altijd andere gerechten krijgen. Na het eten liepen we door het kleine plaatsje wat over de top van de hoge heuvel lag. Praktisch elk huis was opgeknapt. En zag er weer als nieuw uit. Hier verbaasde het ons weer dat we geen toerist zagen. Ook de straten werden goed schoon gehouden. Overal waren er waterflessen bij de huizen. Deed je hond wat op de straat, dan behoor je het weg te spoelen met het water. Vanaf Piazza della Republica hadden we een fantastisch uitzicht. Op de achtergrond zagen we de Monte Conero. Op andere heuvels zagen we allerlei andere dorpjes en steden. Door het land heen verspreid zie je her en der losse huizen en boerderijen. Ongelooflijk dat je zulke prachtige steden nog kan vinden in Italië, waar nog geen of weinig toeristen winkel te vinden zijn.

naar boven

Poggio Montali
Inge samen met Carla van Poggio Montali

Heerlijke wijnen: - Verdicchio dei Castelli di Jesi Classico Superiore
- Rosso Piceno (Montepulciano, Sangiovese)
- Rosso Conero (Montepulciano)
- Rosso Conero Riserva (Montepulciano)

naar boven

Anna Ghione
Inge met Anna Ghione en haar ouders Uitzichttoren Tussen Chardonnay (rechts) en Barbera (links)

In Piemonte aangekomen gingen we op zoek naar Canelli. Na een keer de afslag te zijn voorbij gereden draaiden we de smalle weg in omhoog. Huisnummers zagen we niet, zodat aangekomen op de top we toch moesten keren. We reden het erf op en werden luidruchtig begroet door aangelijnde honden.

De moeder van Anna Ghione kwam naar buiten en in ons beste Italiaans begroeten we haar. We gingen met haar mee naar binnen naar de keuken. Anna kwam aan en loodste ons naar de zitkamer om daar een fles wijn te openen. Die situatie hielden we niet lang vol en op de drempel van de keukendeur raakten we in gesprek met haar ouders. Er ontstond een geanimeerde situatie en het glas Tobiòt ging er goed in. Anna en haar man zouden ons mee uit eten nemen. Haar vader begon het gezellig te vinden, maar Anna was resoluut.

We klommen in één auto en daalden af om vervolgens tussen de hazelnoot bomen weer te stijgen. Het werd een overheerlijke Italiaanse maaltijd. Terug op de azienda inspecteerden we de wijngaard, de cantina en het uitzichttorentje boven op de heuvel. Vandaar hadden we een spectaculair uitzicht over het amphitheater van wijngaarden onder ons. Het uitzichttorentje vormt het demarcatiepunt voor de aanplant van de Moscato druif.

Na nog wat geproefd te hebben en proefwijnen te hebben ingeladen namen we afscheid. Weer zo'n mooie ervaring van hartelijkheid en openheid.

Mooie wijnen geproefd:
- Chardonnay le Tobiòt (geïmporteerd)
- Dolcetto (gaan we in Nederland nog proeven
- Barbera d'Asti le Brume (geïmporteerd)
- Moscato d'Asti Piccole Giole (uit het hart van het Moscati gebied)